THOS

THOS

Graece θὼς, animal e Iuporum genere, ut nonnullis videtur, paulo vulpibus maius, hominibus armentisque innoxium, furtô magis et dolô, quam vi, victum quaerens, gallinis inprimis

infestum, et avibus aquaticis, quas ingeniose admodum venatur, uti apud Alkazuinium videre est. Unde ab harum ferarum ingenio Turcae homines fraudulentos et versipelles, maximê Asiaticos, Ciacales appellant, quod corruptum ex ςκύλακες, quâ voce recentiores Graeci thoes indigitant. Nempe et tentoria Turcarum, aut etiam domos, noctu subeunt, in quibus, quicquid inveniunt esculentum, vorant. Quod si aliud deest, quicquid est operis coriacei, rodunt —— Neque deest ad furtum sollertia, nisi (quod ridiculum est) suo se proderent inditiô. Nam, cum maxime sunt in ipso furto occupati, si quis forte gregalium, qui foris remansit, ululare incipiat, mox ipsi idem faciunt, parum memores, ubi versentur. Quô clamore expergefacli homines, arreptis armis, fures manifestarios male mulctant, Albertus apud Gesnerum, ubi hoc animal circa Caesariam abundare ait. Vide quoque Olearium, Itin. Moscov. et Pers. l. 4. ubi, de provinc. Schirwan agens, illis lanam pro pilo, ventrem album, aures nigras, caudam minorem, quam nostratium vulpium, coeterum vulpium similitudinem, et clamorem assiduum eumque protractum et quasi lugubrem, quô gregatim circa pagos noctu oberrantes obtundant homines, tribnit. Quem eorum clamorem Propheta Esaias quoque innuit, cum de maceriis desolatae Babylonis, Clamabunt, inquit; c. 13. v. 12. alternis in palatiis ejus. Hoc enim iis maxime proprium, quod alternis ululatibus sibi mutuo respondent. Albertur, Ululant uno praecinente, aliis respondentibus. Scaliger, Mutuis ulultibus quasi signô datô conveniunt etc. quod illis adeo innatum, ut ne periculô quidem suô inde absterreantur, uti vidimus. Hinc filium awi thoem Arabes vocant, acutum animalis ululatum utcumque sic expressuri, quô illi, gregatim cursitantes, Syriae agros personant. Coeterum. utut homini amicum animal, urgente tamen fame sepulchra aliquando ingredi et cadaveribus vesei dicitur, hyaenae more: quam in aliis etiam sic refetr, ut, sicut nonnulli lupis illud annumerant, ita non panco ex hyaenarum genere esle velint, cum tamen proprie sui generis esle videatur. Captivitatem vero impaticntissime fert, nec unquam in cavea calcitrare desinit etc. Reliqua vide suprâ in voce Thoes.